×
اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۷۵
چند چراغ آه من عمر مرا تبه کند
روشنی جهان شود خانه من سیه کند
گرچه بتان سنگدل رحم به گریه کم کنند
چشمه اشک عاقبت در دل سنگ ره کند
دانه خال نیکوان تخم گنه شود ولی
[...]
بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۲۵
وهم بلند وپست جاه چند دلت سیهکند
گر گذری ز بام و در سایه بساط ته کند
رفع غبار وهم و ظن آن همهکذب داشتهست
یک مژه گر به هم خورد نقش جهان تبهکند
داد نشان میکشانگر ندهد سپهر دون
[...]