ز تو دوری نخواهیم ای خداوند

گر اندازی تو ما را در غل و بند

که درویشان ترا دانند و خوانند

ز اسرار تو خود درها فشاند

کجا همچون تو دیگر باز بیند

طلبکار تو مر اهل یقینند

کسی کو علم لوت و لات داند

بلاشک این بیان طامات دارند

برویش بوسهٔ داد آن خداوند

چه سود ای دوست چون جان رفت از بند

ز وصف من همه در بحر مانند

اگرچه بود هم خود نمایند

حسد دور افکند مرد از خداوند

ز من بشنو تو ای اسرار وین پند

چنانشان مکر کرد از راه بفکند

گشاد از کار خود اینجایگه بند

بتو پیدا شده سرّ خداوند

ابا معنی تو صورت گشته پابند

حقیقت اوست دیدار خداوند

زبان اینجایگه ای دوست دربند

ز وصلش عاشقان جان برفشاندند

نه بر مانند تو حیران بمانند

نبردی هیچ فرمان خداوند

فتادی این چنین مجروح در بند

کنون آدم بفرمان خداوند

ز جنّت دور باش و رخت بربند

یکی دیدی تو او بی مثل و مانند

وجود جانت شد با دوست پیوند

مبرّا شو ز جفت و جان و فرزند

که تا بگشائی از هم اینچنین بند

خوشا آندم که در جنّت خداوند

گشاده باشد اندر دیدهها بند

طلب میکن در این زندان خداوند

که بیرونت کند ناگه از این بند

درون خانه بینی مر خداوند

گشاید آنگهی از تو چنین بند

نهان پیدا کند بیشک خداوند

کند ظالم در آنجاگاه در بند

درون خود نظر کن ای خردمند

که مرغ لامکانت هست در بند