درین ویرانه نتوان یافت خشتی

برون از قالب نیکو سرشتی

شب و روزش بدین آیین گذشتی

سر مویی ازین آیین نگشتی

غلامانی ز بس نیکو سرشتی

مصفاتر ز غلمان بهشتی

سرایی بلکه در دنیا بهشتی

ز فرشش ماه خشتی مهر خشتی

نهال نازپرورد بهشتی

که در بستانسرای عمر کشتی

خدای پاک را در هر سرشتی

جداگانه بود کاری و کشتی

به تصویر آنچه بر کلکش گذشتی

ز رشح آن روانی زنده گشتی

اگر نظارگی آنجا گذشتی

ز حسرت در دهانش آب گشتی

شدیم از پند گویی سخت کشتی

زبان کردیم سوهان از درشتی

بلی هر جا رسد حورا سرشتی

اگر دوزخ بود گردد بهشتی

بدو جفتش شدن در دل گذشتی

ز بی جفتیش طاقت طاق گشتی

چو ابر ار بگذرد بر تشنه کشتی

شود از مقدمش خرم بهشتی

خدنگش را گر آن مانع نگشتی

ز صندوق فلک پران گذشتی

چو کاخ آسمان فیروزه خشتی

زمین از لطف و صنع او بهشتی

ز دیوار فراغت یافت پشتی

به راه نرمی افتاد از درشتی

اگر خلق ذمیمه در نوشتی

برو خوش زی که بی شک در بهشتی

منت پروردم ای حور بهشتی

که داری طینت عنبر سرشتی

از هستی خود چو نیست گشتی

از جمله حجابها گذشتی

از هستی خود چو نیست گشتی

از جمله حجابها گذشتی

از هستی خود چو نیست گشتی

از جمله حجابها گذشتی