ز یاد دوست جانت تازه گردان

مگرد اینجایگه از دید مردان

حیات جاودان را سرد گردان

که صورت را از این تو بیخبردان

نهان شو عشق را معشوقه گردان

چنین کردند اینجا جمله مردان

عیان بینی نمود جمله مردان

فلک همچون تو اندر رقص گردان

بلای نفس دیدن جمله مردان

اگرمردی ز نفست رخ بگردان

بگردان رویت اینجا همچو مردان

بعقبی آر و جانت شاد گردان

در این دم دم زدی از جُمله مردان

ترا جاگه شدست این چرخ گردان

ز طاعت یابی اینجا دید مردان

ز طاعت گر تو مردی رخ مگردان

فنای محض شو چون جمله مردان

بیکباره تو خود آزاد گردان

از این اسرار دم کم زن چو مردان

وگرنه همچو چرخ آئی تو گردان

در اینجاشو تو واصل پیش مردان

بلای عشق یابی رخ مگردان

فنا شو اندر این ره همچو مردان

نمود خویشتن آزاد گردان

ز نور قدس آگاهند مردان

ز بهر ذات ایشان شمس گردان

بقرآن کن تقرّب همچو مردان

وجود خویشتن آزاد گردان

جهان بگذار و بگذر زو چو مردان

خود از بند بلا آزاد گردان

بجز جانان مبین مانند مردان

رخ از تحقیق خود اینجا مگردان

ز خود آسوده شو مانند مردان

خود از این رنج تن آزاد گردان

تو در یکی قدم زن همچو مردان

رخت را از دوئی اینجا بگردان

ز احمد گر شوی واصل چو مردان

برت سجده کند این چرخ گردان

بیک ره گنج بنمودی بمردان

شکستی مر طلسم چرخ گردان