گهی کردی تماشا در خراسان

گهی نخچیر کردی در کهستان

مرا دیدی درین شاهی فراوان

بر آن آیین که من راندم تو می‌ران

شکفته نوبهار ملک و فرمان

به پیروزی چو ماه و مهر تابان

گل دولت به وقتی گشت خندان

که در گیتی شده پژمرده ریحان

بهشت خلد را ماند سپاهان

کف خواجه عمیدش گشته رضوان

رسوم مهتران دردست بر جان

رسوم خواجه تریاکست و درمان

نیاز اندر جهان ماند به شیطان

سخای دست او ماند به قرآن

بخاصه دولتی قاهر بدین سان

که سیصد بنده دارد چون نریمان

چو بر اسپ سخن آیم به جولان

مرا باشد مجرّه جای و کیوان

اگرچه رنج برده‌ستم فراوان

نکردم شکر بر یکروزه احسان