کی گشت زنده بدوهرکه گشت مرده بدو

ازو حیات نیابی کی از جزو نَبُری

مقام صفوت خواهی و پایت آلوده

خسیس همت ترسم کی اندرو نخوری

کمال دوستی از دوستان بی طمعیست

چه قیمت آرد آن خیر کش بها باشد

عطا دهنده ترا بهتر از عطا به یقین

عطا چه باید چون عین کیمیا باشد