گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷

 

پیش‌آر، ساقی، آن می چون زنگ را

تا ما براندازیم نام و ننگ را

امشب زرنگ می برافروز آتشی

تا رنگ پوش ما بسوزد رنگ را

بی‌روی او چون عود می‌سوزد تنم

[...]

اوحدی