×
سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۳۴
دگر عشق بر جان غم پرورم زد
چو پروانه آتش به بال و پرم زد
جهان تیره گردید، گویا ز غفلت
صبا پشت پایی به خاکسترم زد
چو گل گشت دستارم آشفته بر سر
[...]
۵ بیت
