مه من که هرگز گزندت نه بینم

فراق توام سوخت چندت نه بینم

بصد سر و نازم اگر دیده افتد

یکی همچو قد بلندت نه بینم

به پایت چه ریزم که چیزی ندارم

[...]

الهی بسر دفتر حکمت الله

بنی آدم ایینه قدرت الله

الهی بشمع جمال محمد

که بر غیر زد آتش غیرت الله

الهی بنور علی آنکه افراخت

[...]

مکن تکیه بر مسند عمر فانی

که سر رشته عمر بر بیوفایی است

نگه کن بسلطان خلیل سرافراز

که چون غرقه در خون ز تیغ جدایی است

بفرمان شاهی فدا کرد جان را

[...]

محبا حبیب الله آن مظهر لطف

سپهر شرف آفتاب سعادت

ز غیبش خدا داد مولودی الحق

که آفاق روشن شد از آن ولادت

کمال سعادت بود ظاهر از وی

[...]

گل باغ دل میر محمود محروم

که نخل قدش مرگ برکند از بیخ

به بیمثلیش این دلیلی تمامست

که شد میر محمود بی‌مثل تاریخ

گمان نیست بعد از کمند تو رستن

که خواهند مردم یکی جا نشستن

بود از ازل لطف حق همنشینت