به جایی شوم کم نیابند نیز

به لهراسپ مانم همه مرز و چیز

هم از تخمهٔ قیصرانست نیز

همش فر و نام و همش گنج و چیز

پذیرفت گشتاسپ گفتا که نیز

نفرمایمش دادن این باژ چیز

به خاقان نهد روی پر خشم و تیز

تو گویی ندیدست هرگز گریز

دریغ آن سوار گرانمایه نیز

که افگنده شد رایگان بر نه چیز

نگر تا نترسید از مرگ و چیز

که کس بی‌زمانه نمردست نیز

همه خستگان را ببردند نیز

نماندند از خواسته نیز چیز

سران را همه شهرها داد نیز

سکی را نماند ایچ ناداده چیز

تو بر راه من بر ستیزه مریز

که من خود یکی مایه‌ام در ستیز

همان گر نیاید نخوانمش نیز

گر از ما یکی را برآید قفیز

ورا برکشیدند و دادند چیز

فراوان برین سال بگذشت نیز

دلت خیره بینم همی پر ستیز

کنون هرچ گفتم همه ریزریز

سپاه ورا خلعت آرای نیز

ازو باز خر خویشتن را به چیز

چنین گفت پس با پشوتن که خیز

برین کشتگان آب چندین مریز

زمانه بیازید چنگال تیز

نبد زو مرا روزگار گریز

به آهنگران گفت سوهان تیز

بیارید کامد کنون رستخیز

چنین گفت پس با پشوتن که خیز

برین آتش تیزبر آب ریز

نه فرزند زالی مرا گفت نیز

وگر هستی او خود نیرزد به چیز

بن چاه پر حربه و تیغ تیز

نبد جای مردی و راه گریز

نبخشی همی گنج و دینار نیز

همانا که شد پیش تو خوار چیز