بدو گفت شیروی گردن فراز

بمان تا بیاید به درگه فراز

به دیدار شه شد یل سرفراز

چو آمد به نزدیک درگه فراز

هنوز اندر این کار بد سرفراز

رسیدند دو پیک نزدش فراز

خبر شد برِ اثرط سر فراز

سبک خواند لشکر ز هر سو فراز

چو از ره فرستاده سرفراز

بیامد بر شاه توران فراز

رسیدند زی شهر جندان فراز

سپه خیمه زد دشت شیب و فراز

بر درگه شه چو آمد فراز

چنان کش همی دید شاه از فراز

به بالای سر برد تیغ از فراز

که تا برزند بر سر سرفراز

شتابان دویدند پیش فراز

چنین گفت کای شاه گردن فراز

یکی بود نام آور سرفراز

به مردی بسی دیده شیب و فراز

ازآن پس بدو گفت ای سرفراز

مرا در دل اندیشه آمد فراز

چو بشنید آن خسرو سرفراز

پذیره فرستاد پیشش فراز

چو گرگان رسیدند نزدش فراز

به زه برنهاد از کمان سرفراز

همه سوی هامون کشید از فراز

ابا کرد بهزاد گردن فراز

ببالین آن دیگر آمد فراز

مرآن گر(د) گردن کش سرفراز

بدو گفت جمهور کای سرفراز

خرد را بکن چشم دانش فراز

به نزدیک لشکر که آمد فراز

ز مردی بپرسید آن سرفراز

چنین پاسخش داد کای سرفراز

که من ... به اندیشه آمد فراز

دو مرد آمد از راه ایران فراز

یکی شد ز شاهنشهی سرفراز

بگفت این و آمد به نزدش فراز

جهان پهلوان رستم سر فراز