پس آنگه گرفتند چنگ و رباب

هم از عیش و شادی شده کامیاب

بگفتا شما جامهای شراب

بگیرید در دست نقل و کباب

خورانید یک یک برایشان شراب

ازین مزه و خوردنی و کباب

خشاشار میتاخت با صد شتاب

ببیند که مه مهر رفته بخواب

همه شادمان و همه باشتاب

به پهلوی اسبان کشیده رکاب

زچشمان او اشک جاری چو آب

هم از هول جان یافته اضطراب

دویدم گرفتم چو من آن طناب

گشادم بیاوردمش نزد آب

بیامد ورا دید در تخت خواب

که از سیم بود و هم از زر ناب

به مرگ کسان هیچ منما شتاب

مکش بی‌گنه را نباشد صواب

بیا ساقی از یکدو جام شراب

مرا کن چو دور زمانه خراب

کنی تا خرابم به کلی بده

شرابم شرابم شرابم شراب

به هر گوشه‌ای فتنه‌ای خواسته است

[...]

بیا ساقی از یکدو جام شراب

مرا کن چو دور زمانه خراب

کنی تا خرابم به کلی بده

شرابم شرابم شرابم شراب

به هر گوشه‌ای فتنه‌ای خواسته است

[...]

بیا ساقی اندر سبو کن شراب

که من غم ندارم ز روز حساب

بزاهد بگو از تو زهد و ثواب

من و مستی و عیش و جام شراب

بدیدی کهن اهرمن را به خواب

به خود کردی از روی مردی خطاب

بگسترد چون جامه از بهر خواب

سبوئی شکست و فرو ریخت آب

اگر دیده لختی گراید بخواب

گهی دار بینم، زمانی طناب

دهم گوشوارت ز در خوشاب

روان سازم از هر طرف، جوی آب

سیه گشت آن چهره از آفتاب

نه شبنم رسید و نه یک قطره آب

بسی ریخت در کام آن تشنه آب

بسی قصه گفت و نیامد جواب

به رخ نور محض و به تن سیم ناب

به صافی چو اشک و به پاکی چو آب