برآمد ز برج حمل آفتاب

به نظاره جشن مالک رقاب

بر آن تا بمنظر چو بیند چو دید

شهی دید بر تخت افراسیاب

چو افراسیاب ملک نام جوی

[...]

مرا مغز خر داد خش دامنم

که تا همچو خر گردن آرم بزیر

چر خر نرم گردن نگشتم ازان

ولیکن چو خر گشته ام سخت ایر

خسورا خسوزادگان ورا

[...]

چو هاروت مرغی نگونسار چیست

دماوند گردن بزیر اندرش

وی اندر میان تشنه و گرسنه

همه آب و نان از فرو دو برش

ز فربهی بکمالی که گر فریش کنی

[...]

گدای گداپیشه زاق و گنگ

که دست تو شل باد و پای تو لنگ

تو گر باز گشتی نه شادان بغم

دژم چهره بارکش گشت تنگ

بسا تنگدستا که بردند ازو

[...]