مرحمت کن که وقت مرحمت است

گردنم زیر بار معصیت است

نیک ظلمی که عین معدلت است

نغز جهلی که مغز معرفت است

در ره حق چو مکرمت طلبی

معرفت جو که اصل مکرمت است

معرفت با حق آشنا کندت

آشنایی بقدر معرفت است

هرکه را بهره‌ای ز معرفت است

داند اینجا هزار مصلحت است

شیشه که لبریز می عشرت است

چون شکند ناله‌اش از فُرقت است

ثمر عمر، عقل و تجربت است

تجربت بیخ علم و معرفت است