بود روزی شهید بنشسته
درکتبخانه در به رخ بسته
نسخها چیده از یمین و یسار
بود سرگرم سیر آن گلزار
ناگه آمد ز در، گرانجانی
خشک مغزی، عظیم نادانی
گفت با شیخ، کای ستوده لقا
از چه ایدر نشسته‌ای تنها
شیخ برداشت از مطالعه سر
وز شکرخنده ربخت گنج گهر
کفت آری چو خواجه پیدا شد
بنده تنها نبود و تنها شد
هرکرا نور معرفت به سرست
گرچه‌تنهاست‌یک‌جهان‌بشرست
وان که را مغز بی‌فروغ و بهاست
در میان هزارکس تنهاست
ثمر عمر، عقل و تجربت است
تجربت بیخ علم و معرفت است
این همه علم‌ها که مشتهرند
حاصل زندگانی بشرند
در کتب حرف‌ها که انبارست
جوهر و مایه‌های اعمارست
عمرها را اگر عیارستی
صفحهٔ علم پیلوارستی
هرکتابی کش از خرد بهریست
نقد عمری و حاصل دهریست
بر نادان کتاب، کانایی است
زی حردمند، جان دانایی است
پیش او عقده بر زبان دارد
پیش این زنده است و جان دارد
هرکرا با کتاب کار افتاد
عمرش‌از شصت تا هزار افتاد
وان که در خلوتش کتب خوانیست
خاطرش فارغ از پریشانی است
هرکه شد باکتاب یار و ندیم
یاد نارد ز دوستان قدیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به موضوع دانش و تاثیر مطالعه بر زندگی انسان‌ها می‌پردازد. او داستانی از یک عالم (شیخ) را روایت می‌کند که در کتابخانه نشسته و در حال مطالعه است. ناگهان فردی نادان به او نزدیک می‌شود و از او می‌پرسد که چرا تنها نشسته است. شیخ در پاسخ می‌گوید که با وجود اینکه به نظر می‌رسد تنهاست، ولی از نور معرفت و دانش بهره‌مند است و در واقع با تمام بشریت در ارتباط است.
شاعر بر اهمیت علم، تجربه، و خواندن کتاب تأکید می‌کند و می‌گوید که عمر انسان‌ها با علم و دانش سنجیده می‌شود. او اشاره می‌کند که کتاب‌ها به مثابه گنجینه‌های دانایی‌اند و هر کس که به آنها نزدیک شود، از تنهایی و پریشانی دور است. در نهایت، شعر به این نکته ختم می‌شود که دوستی با کتاب‌ها می‌تواند زندگی را غنای بیشتری ببخشد و یاد دوستان قدیمی را زنده نگه دارد.
هوش مصنوعی: روزی یک شهید در کتابخانه نشسته بود و در را بسته بود.
هوش مصنوعی: چیدن گل‌ها از سمت راست و چپ نشان‌دهنده این است که او مشغول گشت و گذار و لذت بردن از زیبایی‌های آن باغ است.
هوش مصنوعی: ناگهان فردی با شخصیت سنگین و بی‌خبر از حقایق به در آمد، کسی که از نظر دانش کمبود زیادی داشت.
هوش مصنوعی: گفت: ای شیخی که به خاطر ملاقاتت ستایش شده‌ای، چرا اینجا به تنهایی نشسته‌ای؟
هوش مصنوعی: یک عالم با اندوختن دانش و تجربه‌اش، به شادی و خوشحالی دست یافته و به مانند گنجی پرارزش، به دیگران نور و هدایت می‌دهد.
هوش مصنوعی: وقتی خواجه ظاهر شد، او گفت که تنها نبود و اکنون تنها شده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که به درک و شناخت واقعی دست یابد، حتی اگر تنها باشد، در حقیقت همه انسان‌ها را در خود جمع کرده است.
هوش مصنوعی: کسی که در میان هزاران نفر وجود دارد، اما از درون خالی و بدون ارزش است، در واقع تنها و بی‌مقدار است.
هوش مصنوعی: میوه زندگی انسان، دانش و تجربه اوست و تجربه، اساس علم و آگاهی به شمار می‌رود.
هوش مصنوعی: تمام دانش‌هایی که معروف و شناخته شده‌اند، نتیجه زندگی و تجربه‌های بشری هستند.
هوش مصنوعی: در کتاب‌ها، جملات و کلمات همچون انباری از گنجینه‌های ارزشمند و ساختارهای فکری وجود دارند که می‌توانند ما را بسازند و رهنمودهای زندگی را به ما بدهند.
هوش مصنوعی: اگر سال‌ها را شماره گذاری کنی، علم و دانش مانند صفحه‌ای از یک کتاب همیشه کاربرد دارد.
هوش مصنوعی: هر کتابی که از دانش و خرد بهره‌مند است، ارزش و قیمت عمر و تجربه‌ای را که در آن نهفته است، دارد.
هوش مصنوعی: کتاب برای نادانان ارزش ندارد، اما برای افراد با خرد و دانا، جان آنها را تغذیه می‌کند و به رشد و آگاهی‌شان کمک می‌کند.
هوش مصنوعی: او پیش کسی صحبت می‌کند که دلش پر از عقده‌های ناگفته است، در حالی که نزد دیگری زندگی می‌کند و روح دارد.
هوش مصنوعی: هر کسی که با کتاب سر و کار داشته باشد، عمرش از شصت سال تا هزار سال به طول می‌انجامد.
هوش مصنوعی: کسی که در تنهایی‌اش کتاب می‌خواند، ذهنش از هرگونه نگرانی آزاد و آرام است.
هوش مصنوعی: هر کس که به کتاب دوست و همراه شود، دیگر از دوستان قدیم خود یاد نخواهد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.