عیب پیری بشرح می ناید

مرگ اگر به بود از آن شاید!

لطف دلدار این قدر باید

که رقیبی ازو به رشک آید

دیده را دیدن تو می‌باید

اگرم قصد جان کنی شاید

همه را عقل با تو بنماید

آنچه بود آنچه هست آنچ آید

معرفت کی ز قال می زاید

رهبر کور کور کی شاید

چون که این بحر موج زن آید

موج آغاز نام او باید

چون که این بحر موج زن آید

موج آغاز نام او باید

اندکی مغز اگر برون آید

دل نهادن بمرگ می باید

گفت آن را که در نماز آید

اقتدا بر علی همی باید

ور نصیحت کنی‌، نهان شاید

نه عیان که‌ش فضیحت افزاید

این سخن را تفکری باید

تا نگویی که ژاژ می‌خاید

دل زن را ز جای برباید

عاقبت بر مراد چیر آید

پادشه را صباحتی باید

که بدو مهر خلق بگراید

بی‌خبر زان که فرصتی باید

تا کلاه نو از فرنگ آید