نکته ‌ هائی که کس نگفت آنرا

کرد پیدا نمود برهان را

دائماً او ضمیر خلقان را

باز گفتی برای برهان را

تن بهانه است بین در او جان را

نگر از باد گرد گردان را

خوش ببیند جمال رحمان را

همچنان کز تن بشر جان را

شود آنچه بخواهد او آن را

جان دهد چون مسیح بی‌جان را

ور بیابند فاسقان آن را

بفزایند کفر و عصیان را

کل بدانم زبان مرغان را

هم برم آنچه بد سلیمان را

خواست از حق برای او آن را

کرد دلشاد آن گرانجان را

سگ همی‌خواست تا برد نان را

همچو هر روز خوش خورد آن را

نشنیدم من از خری آنرا

لاجرم می‌دهم جزا جان را

دائماً میفزای ایمان را

کم کن از کفر رغم شیطان را

از ره ح س مکن طلب جان را

از ره جان بجوی جانان را

لیک هر گو ندیده است آن را

آنچنان دوروگشت و جولان را

از بخار و ز خون مجو جان را

دایم از ذکر جوی ایمان را

حصن خود ساز نام یزدان را

تا رهانی ز مکر او جان را

باید اول شناختن آن را

که چرا آفرید حق جان را

هوش در بیهشی است مردان را

بی ز جان دیده ‌ اند جانان را

پرورش داده حکمتش جان را

نعمتش نوعهای حیوان را

ره نمایی کند دل و جان را

تازه دارد درخت ایمان را

نظرت کرده تربیت جان را

یار او کرده نور ایمان را