بخت یار قدر طغان خانست

فتح کار قدر طغان خانست

بخت یار کسی است کز بن گوش

بختیار قدر طغان خانست

صاحب ذوالفقار از آنکه بنام

[...]

در دل هر که مهر ایمانست

مهر شمس حسام برهانست

آنکه بر ملک و دین جد و پدر

ملک کامران و سلطانست

پادشاهی که حرب لشگر او

[...]

ای فلک سوخته داده بر کف تاج

هیچ نیکی ز تو نداشته ماج

بخت نیکت چو بچه ماج دهان

در نهاده بآستان تو ماج

دل اعدات در تنوره غم

[...]

پادشاه جهان ز راه رسید

ملک نو شد چو پادشاه رسید

شاه شاهان قدر طغان خاقان

از سفر با کمال و جاه رسید

فتح بر عطف زین ببسته برفت

[...]

در ضمیرم بدی هوای امیر

وانکه باشم ثنا سرای وزیر

نشد اندیشه ضمیرم کم

خواجه را یافتم وزیر و امیر

بوزارت نشسته خوشدل و شاد

[...]

ای جهان شرف بتو معمور

یافته از دو پادشا منشور

از خداوند دلدل و قنبر

وز خداوند ناقه و یعفور

پادشاه حسینیان اشرف

[...]

بر خود از طبع خود سلام کنم

سنت شاعری قیام کنم

شعر خود را چو کوکب شعری

. . . بر چرخ نیل فام کنم

سخن از کس بعاریت نبرم

[...]

میر خوبان کشید نامعلوم

حشم زنگ در حوالی روم

گشت پوشیده زان سواد حشم

عدل نوشیروان بظلم سدوم

من بر او عاشقم هنوز چنان

[...]

سعد دین مدح خواجه مستو

فی شنیدی و در دل آمد سو

دای آن بر طریق و کردی تح

سین بران وزن شعر و قافیه مو

قوف تا کرد بهر ذکر توخا

[...]

ای بزرگی که بی نظیری تو

بس خردمند و بس خطیری تو

هست منصور دین ایزد از آن

که بحق مرو را نصیری تو

کبر ایند بندگانت از آنک

[...]