هات یا عقلی و دینی من صبابات الزمان

لا تعدنی ان قلبی لیس یرضی بالامان

سرورا از حاجب و دربان عالی حضرتت

از زمین تا چند فریادم رود بر آسمان

الحذر از ابروی پرچین حاجب، الحذر

الامان از سینه پرکین دربان، الامان

مصلحت در تلخکامی دیده پیر می فروش

زهر اگر پیموده، چون پیمانه باید صبر کرد

در طپش آمد زمین و، از روش ماند آسمان

الامان از فتنه ی آخر زمانی، الأمان

بندها بر پای دارم، هر یکی از صد کمند

تیرها بر سینه خوردم، هر یکی از صد کمان

بعد ازین میبایدم بگریست از جور زمین

[...]