آتشی در پیش و راهی سخت دور

تن ضعیف ودل شده از وی نفور

هر زمان آن جوهر پر عکس نور

از کف خود افکنیدی دور دور

برق استغنا چنان آید ز دور

آتشی گردد در آنجا همچو نور

نحن اقرب راستی را بر حضور

پای تا سر گر شده نور تو نور

بود پیری لیک بدهم جفت نور

با کمال معرفت اندر حضور