هم رهاندیمش از آن قریه که بود

اهل آن را کارهای بد نمود

نصرتش دادیم بر قومی که بود

کارشان تکذیب آیات از جحود

هم به یوحنا سپار آن باغ زود

تا رساند بر همان حالی که بود

حکم این باشد که گفتی پس نمود

حکم بر ایشان چنان کو گفته بود

بلکه تحقیق است و ز اسرار وجود

گر نفهمی تو ، گناه از ما نبود

سیر می کرد او به دریای شهود

در سه تاریکی و نورش می فزود

اینکه برگردند بر فطرت که بود

اصل آن توحید در حکم وجود

گر خدا بودند ایشان در وجود

کی به دوزخ می نمودندی ورود

می بگوییم این عذاب پر ز دود

دستهایت پیش بفرستاده بود

یاد نام حق کنند از آنچه بود

رزق ایشان از بهیمه در نمود

در ظهور نور عظمت در شهود

خشیّت و هیبت به دل یابد ورود

وآن کسان که در امانات و عهود

میکنند ایشان رعایت آنچه بود

وین مراد از روز فتح مکه بود

که بر ایشان باب خواری برگشود

پس بگویند آن درنگ ما نبود

جز که روزی یا کمی زآن در نمود

چون در این موقع گواهی سخت بود

بهر آسانی شد این حکم از حدود

یا برادر هیچ اگر او را بود

یا پسرهای برادرهای خود

هست یا روشن کننده در حدود

هر حلال و هر حرامی را که بود

لیک بر تعبیر ارباب شهود

نور نبود جز به معنای وجود

بینی از اشیاء تو آثار و نمود

هستی از اشیاست پیداتر به بود

حق نماید هر حسابی را به زود

تا عملها چیست در یوم الورود