من فدای چهر مه سیمای تو

بودمی من کاشکی بر جای تو

گوشت پاره آلت گویای تو

پیه پاره منظر بینای تو

شد ملک همچون فلک جویای تو

شد فلک همچون ملک شیدای تو

ای به طرف دیده، خالی جای تو

خیز تا بینم قد و بالای تو

ای حریم وصل ما ماوای تو

اندرا خالی است اینجا جای تو

ای می دیرینه در مینای تو

شیشه آب از گرمی صهبای تو