فیل با این جثه دارد فیلبان

من بدین خردی، زبون آسمان

من از این ساعت شدم پیل دمان

نیست اینجا جای پیل و پیلبان

گفت با تیر از سر مهر، آن کمان

در کمان، کی تیر ماند جاودان

تیر گشتن در کمان آسمان

بهر افتادن شد، این معنی بدان

دامها بینم براه تو نهان

رفتنت باشد همان، مردن همان

فتنه افکند آن قبا اندر میان

عاریت میخواستندش کودکان

آنکه داد این دوک، ما را رایگان

پنبه خواهد داد بهر ریسمان

گر خریداری، در آی اندر دکان

نرخ، آنگه پرس از بازارگان

میروم من، یک دو روز اینجا بمان

همچو من، دانستنیها را بدان

گه زبون گردیدم و گه ناتوان

گه شکستم، گه خمیدم چون کمان

بزم، خالی شد شبی از این و آن

خانه ماند و طوطی و بازارگان

دزد، بار خویش بست و شد روان

خانهٔ خالی بماند و پاسبان

از طبیبم گرچه می‌دادی نشان

من نمی‌بینم طبیبی در جهان

ثروت من بود این خلقان، از آن

اینهمه بر سر زدم، کردم فغان

سرد میگردد تنور آسمان

در تنور گرم، باید پخت نان