زین جهان خود را دمی پنهان کنم

برگ حس را از درخت افشان کنم

من ترا غمگین و گریان زان کنم

تا کت از چشم بدان پنهان کنم

کافیم بی داروت درمان کنم

گور را و چاه را میدان کنم

پیش رویش جان و دل قربان کنم

هرچه فرماید نگارم آن کنم

گر بگوید ترک جان کن در غمم

هجر جان در پیش دل آسان کنم

هر شب اندر بستر غمخوارگی

[...]

گفته بودی از لبت درمان کنم

وز وصالت یک شبی مهمان کنم

از در بختم درآ بی انتظار

تا جهان در پای تو قربان کنم

تا به کی من دیده بی خواب را

[...]

تا به کی درد غمت پنهان کنم

خانه دل را چنین ویران کنم

چون طبیب درد مایی پیشم آی

تا ز وصلت درد را درمان کنم

در سر کوی فراقت تا بکی

[...]

جذبه ای،تا یک زمان طیران کنم

در هوای لامکان جولان کنم

آنچه می گویی بگو تا آن کنم

هر چه فرمایی مگر ز انسان کنم

در فضای آسمان جول ا ن کنم

بر فراز نه فلک طیران کنم

عشق تو کوتا که حرز جان کنم

بعد از آن جان و دلش قربان کنم

همتی کو تا بظلمت در روم

جست و جوی چشمه حیوان کنم

هست انبان معانی در دلم

[...]

خانه ی معبود را ویران کنم

کنگرش با خاک ره یکسان کنم

دل کجا تا فکر این و آن کنم

یا از آن غمگین به آن شادان کنم

خواهم او را من ز خود شادان کنم

گاوها از بهر او قربان کنم

تا در این میدان کمی جولان کنم

جان شیرین در رهت قربان کنم

آمدم تا جسم و جان قربان کنم

منزل آن سو تر ز جسم و جان کنم

رخصتم ده تا وداع جان کنم

جان در این قربانکده، قربان کنم

وقت آن آمد که ترک جان کنم

رو به خلوتخانهٔ جانان کنم