گلستان در گلستان آراسته

من چو بلبل با دلی برخاسته

وین صنم را با هزاران خواسته

صد بزرگ از پیش و پس برخاسته

داشتم یاری به صدق آراسته

همنشینی دل چو من برخاسته

طلعتی چون قرص‌ِ خور آراسته

نی ز کم‌خواری مه‌آسا کاسته

شکل او مشاطه چون آراسته

از سر هر یک هلاکی کاسته

باغ دولت را گل نوخاسته

برج شاهی را مه ناکاسته

خانه از لطف و کرم آراسته

حاجب و دربان ز در برخاسته

بلبلان را زان نوا برخاسته

غنچه ها بشکفته باغ آراسته

آنکه او از تو توکل خواسته

هم وی این دکان کسب آراسته

سینه خود شرحه شرحه خواسته

تن بتاب و تب دل از غم کاسته

صفه دویم شه ما خواسته

صفه ای از نور عشق آراسته

صفه ی دل بهر تو آراسته

جان پی خدمت بپا برخاسته

منجنیق اندر هوا برخاسته

کامد اول یک ملک آراسته

این یکی خدمت شه من خواسته

من پی خدمت بجان برخاسته

دوست گویا طور دیگر خواسته

بزم دیگر بهرتان آراسته

قامتش سروی، ولی نوخاسته

تیشه کین شاخ او پیراسته

من کیم؟ موجی ز دریا خاسته

قالبی افزوده روحی کاسته

دلبری بینی به حسن آراسته

ابروانش چون مه نو کاسته

عصر نو از جلوه ها آراسته

از غبار پای ما برخاسته

چون عروسان غنچه ها آراسته

از زمین یک شهر انجم خاسته