روح را آرایش انهار کرد

واندران بزم چمن سالار کرد

خاک بود و عشق او را خوار کرد

در بهاران خار را گلزار کرد

کو همه در راه یار ایثار کرد

هم تن و هم جان فدای یار کرد

در ره حق جان خلیل ایثار کرد

زامر او فرزند خود کشتار کرد

اشتری صد درهم استیجار کرد

بوق حمام اشتوران را بار کرد

رشته ی تسبیح بس زنار کرد

عابد صدساله را خمار کرد

زن مرا از خواب خوش بیدار کرد

مست می بودم مرا هشیار کرد

آنچه میر بدر با کفار کرد

سبط حیدر اندر آن پیکار کرد

چشم زخمی ناگه از ما کار کرد

آفتاب بخت ما را تار کرد

خون او تفسیر این اسرار کرد

ملت خوابیده را بیدار کرد

زشتی اندیشه او را خوار کرد

افتراق او را ز خود بیزار کرد

روح سیر عالم اسرار کرد

تا مرا شوریده ئی بیدار کرد

زارع ما، خوشه را خروار کرد

هر چه کم کردند، او بسیار کرد

عمر را باید رفو با کار کرد

وقت کم را با هنر، بسیار کرد

موجش اول، وهله، چون طومار کرد

تند باد اندیشهٔ پیکار کرد