از پی فردای خود تا زاده ام

استخوانی خویش را ننهاده ام

من بدست جوهری زان داده ام

عشق خود زین راز خود بگشاده ام

او ندا کرده که خوان بنهاده‌ام

نایب حقم خلیفه‌زاده‌ام

هر کسی را سیرتی بنهاده‌ام

هر کسی را اصطلاحی داده‌ام

کاندرین ادبار زشت افتاده‌ام

مال و زر و نعمت از کف داده‌ام

تو همی‌گویی که من آزاده‌ام

بر کسی من تهمتی ننهاده‌ام

هین مکن لاحول عمران زاده‌ام

که ز لاحول این طرف افتاده‌ام

گر بصورت من ز آدم زاده‌ام

من به معنی جد جد افتاده‌ام

خواجه‌ام من نیز و خواجه‌زاده‌ام

صد هنر را قابل و آماده‌ام

که نه من هم شاه و هم شه‌زاده‌ام

چون عنان خود بدین شه داده‌ام

بر در میخانه مست افتاده ام

سر به پای خم می بنهاده ام

در خرابات مغان مستانه باز

خوش در میخانه را بگشاده ام

جانسپاری می کنم در راه عشق

[...]

در خرابات فنا افتاده‌ام

سر به پای خم می بنهاده‌ام

در سر افتاده ست شوق باده ام

چون کنم در دام زهد افتاده ام

ساده لوحم همگنان دانند و من

در پی مه طلعتان ساده ام

هوش خواهد از من و من عقل و هوش

[...]

راه روشن من ز ره افتاده ام

هم عنان خود به رهزن داده ام

طفل اشکی در کنار افتاده ام

مفکن از چشمم که مردم زاده ام

بگذر از قتل برادرزاده‌ام

من به جای وی به قتل آماده‌ام

تا غلامم در غلامی زاده ام

ز آستان کعبه دور افتاده ام