جوهر معنی من شاداب شد

ز آنکه در بحر نبی غرقاب شد

زین سخن موسی چنان در تاب شد

کآتش خشم آمدش وز آب شد

آب ازین چون آتشی در تاب شد

آتشی برخاست زو وز آب شد

چون ز بس گفتن دلش در تاب شد

هم دران مسجد خوشی درخواب شد

گفت حق نه بلک لا انساب شد

زهد و تقوی فضل را محراب شد

جان بابا چونک ساحر خواب شد

کار او بی رونق و بی‌تاب شد

باز ازین سو کرد کژ خون آب شد

قبطی اندر خشم و اندر تاب شد

بس که در زلف تو دلها آب شد

حلقه هایش سربسر گرداب شد

دل شد از روی عرقناکش خراب

گنج در ویرانه ام سیلاب شد

زاهد خشک از هوای قامتش

[...]

طاقتم شد طاق و دل بیتاب شد

مرد صوفی باز اندر خواب شد

خاست از ایوان و در محراب شد

آتش سوزنده بود و آب شد

منجنیق از تاب غم بیتاب شد

آتش از خجلت تو گفتی آب شد

بیم نبود آتش ار پُرتاب شد

بر سمندر همچو بر بط آب شد

قیمت وقدر زمین از آب شد

مر زمین را آب فتح باب شد

آفرینش را چو فتح الباب شد

نور احمد مهر عالم تاب شد

شیر بچه را عطش بی تاب شد

با لب خشکیده سوی باب شد

چون لب لعلش از او سیراب شد

تشنهٔ دیدار جدّ و باب شد

دید تابی در خود و بیتاب شد

دیده‌ی خورشید بین پر آب شد

از کلامش جان من بیتاب شد

در تنم هر ذره چون سیماب شد