مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صباست‌

هموم رجال فی امور کثیرة

و همّی من الدنیا صدیق مساعد

هر کسی محراب دارد هر سویی

باز محراب سنایی کوی او

اذا ما تمنّی الناس روحا و راحة

تمنّیت ان القاک یا عز خالیا

هر کسی محراب دارد هر سویی

باز محراب سنایی کوی تو

یا من الی وجهه حجّی و معتمری

ان حجّ قوم الی ترب و احجار

هر کسی محراب دارد هر سویی

باز محراب سنایی کوی تو

تو همه از مهر من آری حدیث

من همه از عشق تو گویم سخن

گر نباشد قبله عالم مرا

قبله من کوی معشوق است و بس

این جهان با آن جهان و هر چه هست

‌ عاشقان را روی معشوق است و بس‌

مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صباست

کار دشخوارست آسان چون کنم؟

درد بی داروست درمان چون کنم؟

از صداع قیل و قال ایمن شدم

چاره دستان مستان چون کنم؟

بر دو رخ هم کفر و هم ایمان تراست

در دو لب هم درد و هم درمان تر است.

هر کسی محراب دارد هر سویی

باز محراب سنایی کوی تو!

قال لی من احب و البین قد جدّ

و دمعی موافق لشهیقی‌

ما تری فی الطریق تصنع بعدی

قلت ابکی علیک طول الطریق‌

بنده گر خوبست گر زشت آن تست

عاشق ار دانا و گر نادان تراست

مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صبا است‌

مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صباست.

مرد باید که بوی تاند برد

و رنه عالم پر از نسیم صباست‌

مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صباست‌

العبد ذو ضجر و الرّبّ ذو قدر

و الدّهر ذو دول و الرزق مقسوم‌

و الخیر اجمع فیما اختار خالقنا

و فی اختیار سواه اللّؤم و الشوم‌

این جهان با آن جهان و هر چه هست

عاشقان را روی معشوق است و بس

گر نباشد قبله عالم مرا

قبله من کوی معشوق است و بس‌

گرچه اندر آب و در آتش بود

عیش او با مهر اللَّه خوش بود

نام تو چراغ ظلمت یونس گشت

آرایش هر چه در جهان مجلس گشت‌

باد جوی مولیان آید همی

بوی یار مهربان آید همی‌