×
شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۶
ای نسیم صبح، خوشبو میرسی
از کدامین منزل و کو میرسی؟
میفزاید از تو جانها را طرب
تو مگر میآیی از ملک عرب؟
تازه گردید از تو جان مبتلا
[...]
شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۷
روح بخشی، ای نسیم صبحدم
خود مگر میآیی از ملک عجم
تازه گردید از تو درد اشتیاق
میرسی گویا ز اقلیم عراق
مردهٔ صد ساله یابد از تو جان
[...]
شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۹
راه مقصد دور و پای سعی لنگ
وقت همچون خاطر ناشاد تنگ
جذبهای از عشق باید، بیگمان
تا شود طی هم زمان و هم مکان
روز از دود دلم تاریک و تار
[...]
شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۱۰
عادت ما نیست، رنجیدن ز کس
ور بیازارد، نگوییمش به کس
ور برآرد دود از بنیاد ما
آه آتش بار ناید یاد ما
ورنه ما شوریدگان در یک سجود
[...]