گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۶۳

 

می گدازد شیشه دل را می رنگین حسن

دل ز ساغر می برد صهبای دل شیرین حسن

نوبهار خنده گل در گریبان بگذرد

عالم افروزی کند چون خنده رنگین حسن

خویش را در کوچه بند آستین می افکند

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode