وگر مسکین دلم سنگین نبودی

درنگ مهر تو چندین نبودی

همی‌دون شیر اگر شیرین نبودی

به طفلی خلق را تسکین نبودی

بلی گر زلفِ او در چین نبودی

نثارش نافهٔ مشکین نبودی

اگر این جان من سنگین نبودی

مرا تاب بلا چندین نبودی

آن دم که دل ربودی در قصد دین نبودی

کافر دل این زمانی، هرگز چنین نبودی

حسنت قیامتی شد از خط، اگرچه دائم

خوش بوده‌ای ولیکن خوشتر ازین نبودی

گفتم فزود حسنت، نی! عشق من فزون شد

[...]