تا کنی تو پس روی صدیق را

یا علی آن عالم تحقیق را

عشق جوشد بادهٔ تحقیق را

او بود ساقی نهان صدیق را

چون بیفزاید می توفیق را

قوت می بشکند ابریق را

پس غنیمت دار آن توفیق را

چون بیابی صحبت صدیق را

سرمه کوری کشیدم دیده تحقیق را

تا نبینم در لباس صدق هر زندیق را

عاقبت از راه گمراهی برد سوی خودم

آن که نپسندید بر من منت توفیق را

تشنه‌تر گشتم ز خون دل همانا شوق دوست

[...]