از شکایت دل نمی‌سازد ز ما اندیشه‌ای

آشنای ما بود یار ملامت‌پیشه‌ای

پادشاهی کو ز ملک خود نمی‌گیرد خبر

مرده شیری بود افتاده دور از بیشه‌ای

می‌روم امروز از میخانه با چشم پر آب

[...]

دید چو گلزار ارم بیشه یی

گفت بود نخل قوی ریشه یی

نمودارش از یکطرف بیشه یی

نخورده بنخلی از آن تیشه یی

درختی کهن بود در بیشه‌‌ای

ندیده به تن زخمی از تیشه‌ای

نه جز عشرت اندیشیش پیشه یی

نه از شاه محمودش اندیشه یی

صبحگاهان شد به سیر بیشه ئی

با پرستاری وفا اندیشه ئی