زانک آن گرمی او دهلیزیست

طبع اصلش سردیست و تیزیست

آن یکی گوید «این چه سرتیزی‌ست؟‌

نقش‌بندی و رنگ آمیزی‌ست‌؟»

«دول رانی» که در پیشت کنیزیست

کنیز ارمه بود، هم سهل چیزیست

سروِ بالای تو را شیوه بلا انگیزی ست

نرگس چشم تو بیمار ز بی پرهیزی ست

بر قمر قاعدهٔ زلف تو مشک افشانی ست

در شکر شیوهٔ خطّ توعبیر آمیزی ست

سالها شد که ز شوق مه روی تو چو شمع

[...]

هر طرف شوخی و هر گوشه بلا انگیزیست

به تماشا قدمی نه که عجب تبریزیست