حال مردانگیش معلوم است

کآهن او را به دست چون موم است

مبدع کن فکان که قیوم است

ذات او را نظیر معدوم است

عاقلان را چو روز معلوم است

که شب و روز غافلان شوم است

چو گل بشنود کاو شهزاد روم است

سپهر ملک و دریای علوم است

بنده آن سرخ ریش مظلوم است

که ز انعام شاه محروم است

گفت شیخت بدان که در روم است

نیست پنهان بجمله معلوم است

مصدریت بدانچه مفهوم است

در حقیقت به ذات معدوم است

از اینجا چون گذشتی مرز روم است

ولی بحری عجب خونخوار و شوم است

پری گفتش که: «اینجا مرز روم است

همه ره کشور و آباد بوم است

بنده آن سرخ‌ریش مظلوم است

که ز انعام شاه محروم است

هر چه در هر کدام مکتوم است

پیش من لایزال معلوم است

هر که گوید تو را که معلوم است

که فلانی طعام مسموم است

حال جامیت نکو معلوم است

زانچه شد گفته عجب محروم است

ای غرهٔ اقبال سرانجام تو شوم است

مرگت به ته بال هما سایهٔ بوم است

چون پیر شدی از امل پوچ حیاکن

یکسر خط تقویم‌کهن ننگ رقوم است

این جمله دلایل‌که ز تحقیق توگل‌کرد

[...]

چو او اشرف ز انواع علوم است

بحق رهبر ز اقسام رسوم است

دگر طمس ار که سیرت در علوم است

ذهاب مرد بسیار از رسوم است

و لیک این علم غیر از آن علوم است

که گوئی عالمش اهل رسوم است

عیب مشروطه بما معلوم است

نام مشروطه در ایران شوم است

هر کرا گفتی مشروطه طلب

حال آن بر همه کس معلوم است

این چه قانون که حرامی به حرم

[...]