هیضه و تخمه و زحیر و نهوع

اصل این چند و باز چند فروع

یافته از ره اصول و فروع

بخت ایشوع و رای بختیشوع

مهر عرفان چون کندبا حق رجوع

میکند از مشرق جانب طلوع

نه سجودی کرد لایق نه رکوع

خواست کز مسجد کند عزم رجوع

عاشق گردد بگرد اطلال و ربوع

زاهد گردد بگرد تسبیح و رکوع

بر نان تند این و آن دیگر بر لب آب

کانرا عطش آمده است و این را غم جوع

از سر مهر و صفا است و خضوع

حق آنکس که بدو دارم رجوع

ناتراشیده همی باید جذوع

تا دروگر اصل سازد یا فروع

صحبتی باشد چو شمشیر قطوع

همچو دی در بوستان و در زروع

این چهل روزش بده مهلت بطوع

تا سگالد مکرها او نوع نوع

در قیام این کفتها دارد رجوع

وز خجالت شد دوتا او در رکوع

قاصدا آن روز بی‌وقت آن مروع

از خیالی کرد تا خانه رجوع

از حریصی کم دران روی قنوع

وز تکبر کم دران چهرهٔ خشوع

چون ز خوردن گذشتم اندر جوع

حکمت از من برست چون ینبوع

بیا که می کند از مشرق آفتاب طلوع

بیار باده و بگذار عذر نا مسموع

حرام‌ نیست به دینِ حکیم خمر بیار

حکیم خود نکند هیچ کار نا مشروع

که را رسد که کند فرق در حلال و حرام

[...]

خروس بانگ برآورد و صبح کرد طلوع

صبوح لازم حال است در اصول و فروع

گزیر نیست ز شرب مدام و مادامم

که اهل راز درین شیوه کرده اند شروع

حکیم نیست که گوید نمی خورم باده

[...]

ترا سر نهادند و گردن به طوع

عموم و خصوص از همه جنس و نوع

چو بی دل کنی در مصالح شروع

از آن کرد باید به خصلت رجوع

کند بنده آزادگان را به طوع

بود خاصیت هاش ازین جنس و نوع

بحلّاب دنیا نکردم شروع

به خیر از محالات کردم رجوع

چو مهر می کند از مشرق پیاله طلوع

شود منور از انوار او جهان مجموع

جهان پیر چو روشن شد از فروغ قدح

چه باک، اگر نکند آفتاب چرخ طلوع؟

جماعتی که به تقوی و شرع می کوشند

[...]