دلیری ز هشیار بودن بود

دلاور به جای ستودن بود

دل در بر من به درد خشنود نبود

واندر خم زلف تو که بنمود نبود

اکنون هرکس که پرسد افسانه من

اول گویم که هر چه دل بود نبود

یا رب چو مرا ز نفسِ خود سود نبود

و او نیز ز من به هیچ خشنود نبود

زین سگ برهان مرا درین عمرِ دراز

یک دم که رضای تو در آن بود نبود

هر که را روی ببهبود نبود

دیدن روی نبی سود نبود