گر بکشتم من عوانی را به سهو

نه برای نفس کشتم نه به لهو

یا هو یا هو یا الهی هو هو

جز درگه تو ره نبرم یا من هو

فریاد رسم که نیست کس در دو جهان

کس به نکند درد مرا الاّ هو

غزلخوانیت گرچه باشد بسهو

شمارندش، ا زدوستان دور، لهو

هر سخن کان ز ذکر خالی، سهو

هرخموشی ز فکر عاری، لهو

هر سخن کان ز ذکر خالی، سهو

هرخموشی ز فکر عاری، لهو

ور به غفلت داری او را یا به لهو

کرده ای در حقّ ما در ظلم و سهو

این حیات دنیوی بی خبط و سهو

نیست نیک ار بنگری جز لعب و لهو