گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳

 

زلف را تاب دام و خم برزد

همه کار مرا بهم برزد

دفتر دوستان خود می‌خواند

به سر نام من قلم برزد

صورت ماه را رقم بستر

[...]

۷ بیت
اوحدی