تا عشق گل رخ تو در دل دارم

چون گل ز غم تو پای در گل دارم

تا زیر خم زلف تو منزل دارم

چون زلف تو کار خویش مشکل دارم

در کوی غمت هزار منزل دارم

وز دست تو پای صبر در گل دارم

در راه تو کار سخت مشکل دارم

دل نیست پدید و صد غم دل دارم

توشه ره نبود زاد توکل دارم

روزیی در گرو صبر و تحمل دارم

دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم

به چشم آبله با خار بن جدل دارم

ز بس که سینه ام از کینه جهان صاف است

گمان برند که آیینه در بغل دارم

خصم را زخمی شمشیر تحمل دارم

گل فتح است اگر داغ تنزل دارم

از فریب نگهی صید تغافل شده ام

دل پروانه و بیتابی بلبل دارم

دارم آتشکده در سینه خود همچو سپند

[...]

همنشین زنبورم خانه پر عسل دارم

تربیت گر نیشم نوش در بغل دارم

گرد شیشه عیشم آسمان نمی گردد

چون فلاخن از دوران سنگ در بغل دارم

همچو واعظ از دنیا می کنم شکایت ها

[...]

می‌پرست ایجادم نشئهٔ ازل دارم

همچو دانهٔ انگور شیشه در بغل دارم

گر دهند بر بادم رقص می‌کنم شادم

خاک عجزبنیادم، طبع بی‌خلل دارم

آفتاب در کار است سایه ‌گو به غارت رو

[...]

نوبهار ایجادم رونق حمل دارم

همچو گلبن معنی غنچه در بغل دارم

داده تا مرا رخصت مرشد خراباتم

غیر ملت عشاق کی غم ملل دارم؟!

زلف او نمی‌گردد مانع جنون من

[...]

داغ‌های کهن به دل دارم

در وطن حق آب و گل دارم