از اندیشگان زال شد خسته دل

بر آن کار بنهاد پیوسته دل

گسی کرد سودابه را خسته دل

بران کار بنهاد پیوسته دل

شد از کار آن کشتگان خسته‌دل

بدان درد بنهاد پیوسته دل

که چندان دلیران همه خسته‌دل

ز تیمار و اندوه پیوسته دل

پلنگان ز دندان او خسته دل

بسا مرزبان گرگ بشکسته دل

چو چشم سیاهش خودش خسته دل

بر آن هجر بر وصل پیوسته دل

منم سام غمدیده خسته دل

به هجران جانان خود بسته دل

ز درد فراقت من خسته دل

همیشه به روی توأم بسته دل

دو دیده نگارا ز جان بسته ام

به طاق دو ابروت پیوسته دل

دهان تو چون پسته و لب چو قند

[...]

ای دیدهٔ جان جهان در شست زلفت بسته دل

محراب ابروی تو را از جان شده پیوسته دل

از دست جوری کز غمت بر خاطر محزون رسید

گفتم مگر در عشق تو یک دم شود آهسته دل

لیکن غلط کردم دوای درد عشقت چون کنم

[...]