که من گل کشتم و گل پروریدم

ز مورد و سوسن و خیری بریدم

که من گل کشتم و گل پروریدم

ز مورد و نرگس و خیری بریدم

چرا تیمار جان خود خریدم

به دست خود گلوی خود بریدم

گهی برج کواکب می‌بریدم

گهی ستر ملایک می‌دریدم

به خلوت جامه از غم می‌دریدم

به زحمت جامهٔ نو می‌بریدم

به هرجائی نمودی آفریدم

دراینجا از وجود خود بریدم

ز دید خویش جمله آفریدم

در این روی زمین شان آوریدم

در کوی خرابات نگاری دیدم

عشقش به هزار جان و دل بخریدم

بوئی ز سر دو زلف او بشنیدم

دست طمع از هر دو جهان ببریدم

فراوان جوجه و تیهو خریدم

دوتایی احتیاطاً سر بریدم

برو عارف که مهر از تو بریدم

به ریش هر چه قزوینی است ریدم