در عشق تو دل را نظری افتاده است

وز هجر تو جان را شرری افتاده است

عشق تو که تاج سر سلطانان است

در دست چو مادر پدری افتاده است

هرجا که زمهرت اثری افتاده است

سودازده‌ای بر گذری افتاده است

در وصلِ تو کی توان رسیدن کانجا

هرجا که نهی پای سری افتاده است

هرجا که زمهرت اثری افتاده است

سودازده‌ای بر گذری افتاده است