آنچه گفتی مخور بخوردم من

وآنچه گفتی مکن بکردم من

در سینه چودوزخ آتشی کردم من

چون باد سحر هنوز دم سردم من

هرکس که شنید دردم از من بگریخت

گفتی که مگر صورت آن دردم من

ای عشق بیا که سخت بی‌دردم من

بی‌درد تو در آتشم و سردم من

چون زردی چهره سرخ روئیست مرا

گر بی‌تو به خون غوطه زنم زردم من

که به دادم رسید مُردم من

بی جهت گول گربه خوردم من

به جز مهربانی چه کردم من؟

که در آتش از داغ و دردم من