ز دوستانِ قدیمی نظر دریغ مدار

ز کویِ ما به طوافی گذر دریغ مدار

قبول کردۀ خود را به عیب باز مده

عنایتی ز منِ بی هنر دریغ مدار

مرا به رسمِ عیادت بپرس و رحمت کن

[...]

صبا ز منزلِ جانان گذر دریغ مدار

وز او به عاشقِ بی‌دل خبر دریغ مدار

به شُکرِ آن که شِکُفتی به کامِ بخت ای گل

نسیمِ وصل ز مرغِ سحر دریغ مدار

حریفِ عشقِ تو بودم چو ماهِ نو بودی

[...]

طلوع باده ز شام و سحر دریغ مدار

ز خاک جرعه خود چون قمر دریغ مدار

اگر به گنج سر بیل باغبان آید

بگو که آب زر از جام زر دریغ مدار

حیات تلخ بده عیش خوشگوار بگیر

[...]

چو شمع، جان ز نسیم سحر دریغ مدار

ز دوستان سبکروح سر دریغ مدار

ز بوی سوختگی روح تازه می گردد

ز شمع خرده جان چون شرر دریغ مدار

درین حدیقه اگر دوستدار چشم خودی

[...]