یک خنده بزن، زان لب لعل شکرآلود

بر عاشق مسکین که رخ از خون تر آلود

یک شب ز برای دل من محرم من باش

بشنو ز دلم چند حدیث جگر آلود

مانا که بپرسی ز دل من که چه کردی؟

[...]

نه از می لعل آن مه پیکر آلود

کز آب خضر گلبرگ تر آلود

مه اندر آسمان از شوق رویش

بود دیوانه ای خاکتر آلود

نباشد لاله زار اندر بهاران

[...]

از شهد نگویم لب آن سیمبر آلود

از شیره جانست که گلبرگ تر آلود

از خون دلم بود رخ آلوده مژگان

چون خواستم از اشک بشویم بتر آلود

از هجر لبت خون که همی رفت ز چشمم

[...]