هر آبادی از غم او ویرانی است

هر دانایی در ره او نادانی است

وآن کاو گوید که سرّ سرّش دانم

چون در نگری هنوز سرگردانی است

وان کلام از قبیل وجدانی است

همه دانند این چه نادانی است

گر ترا دانش و گر نادانی است

آخر کار تو سرگردانی است

گر تو را دانش و گر نادانی است

آخر کار تو سرگردانی است

گر ترا دانش و گر نادانی است

آخر کار تو سرگردانی است

فهم‌ این‌ نی‌ کار عقل‌ دانی‌ است‌

عقل‌ را بگذار کاین‌ وجدانی‌ است‌