ترسم که شبی سحر دعایی بکنم

وز سوز به گریه، های هایی بکنم

بیداد تو پیش دادگر بردارم

وز بی خبری ترا دعاِی بکنم

گر شبی چارهٔ این درد جدایی بکنم

از شب طرهٔ او روز نمایی بکنم

ور به دست آورم از شام دو زلفش گرهی

تا سحر بر رخ او غالیه سایی بکنم

سرزنش می‌کندم عقل که: در عشق مپیچ

[...]