مرا گفت خوب آمد این رای تو

به نیکی گراید همی پای تو

چنین گفت کاین فر زیبای تو

همی چرخ‌گردان سزد جای تو

ور ایدون که کژی بود رای تو

همان بند و زندان بود جای تو

دریغ آن رخ و برز و بالای تو

دریغ آن همه مردی و رای تو

ولیکن من اندر خور رای تو

به توران بجستم همی جای تو

بمیدان کسی نیست همتای تو

هم‌آورد تو گر ببالای تو

نشاید گذر کردن از رای تو

گذشت از بر و بوم وز جای تو

کجا آن هش و دانش و رای تو

که این تنگ تابوت شد جای تو

ندانست کس در هنرهای تو

به پاکی تن و دانش و رای تو

به جایی بگویم سخنهای تو

که روشن شود زو دل و رای تو

خردمندی و مردی و رای تو

فشرده به هرجای بر پای تو

بدو گفت خاتون که با رای تو

نگیرد کس اندر جهان جای تو

بهشتست اگر بگروی جای تو

نگر تا چه باشد کنون رای تو

دریغ آن سر و تاج و بالای تو

دریغ آن دل و دانش و رای تو

نه نیکوست این دانش ورای تو

بکژی خرامد همی پای تو

بدین زور و این برز و بالای تو

سر تخت ایران سزد جای تو

بدیدم کنون دانش و رای تو

دروغست یکسر سراپای تو

به هندوستان نیست همتای تو

نگیرد به مردی کسی جای تو

دریغ آیدم برز و بالای تو

تبه کردن کشور و جای تو

در کوه پیش کبکان خواندم ثنای تو

کبکان شدند بسته به دام بلای تو

بر چشم سرمه کرده دویدند تا همه

روشن کنند دیده به عز لقای تو